• door Anne Broeksma •
De gedichten ‘Openbaring’ en ‘Vuist’ verschenen, tegelijk met ‘Woord‘, in Liter 115. Anne Broeksma (1987) publiceerde bij uitgeverij Atlas Contact de boeken regen kosmos kamerplant (poëzie, 2014), Vesper (poëzie, 2021) en Een verhaal met schubben (literaire non-fictie, 2024).
Openbaring
lang heb ik om poorten zonder omheining gegeven
een eenzaam hek in een weiland, zelfs door schapen onbegrepen
twee bomen in een bos, de kruinen door een storm ineen gezegen
metalen deuren die automatisch openzwaaien
passagiers kijken verbaasd om zich heen in het luchtledige
alsof ze zonder aankomsthal
geen vorm aan hun gedachten kunnen geven
ik tast mijn zakken af
controleer mijzelf op documenten
om verplaatsingen hard te maken
de deuren waardoor een mens stapt in zijn leven
de moed die nodig is om verhalen te vertellen
die onze aangeboren waardigheid reflecteren
niet in het comfort van een naderende eindstrijd te hangen
geen melodie, maar variaties rond een bron
die niet opraakt maar vermeerdert
bij het delen
Vuist
ik droomde dat mijn vingers zich kromden
en elkaar verdrukten om in de palm
te verdwijnen, tot mijn vuisten hard werden als stenen
niets kon ik, dan wachten tot ze weer
open zouden bloeien
toen ik de volgende dag de stad betrad
was het al avond, het viel me op
hoe moe de mensen waren
moe van de wolken die uit hun hoofden groeiden
en terwijl maskers tegen maskers praatten
opgepoetste snoeten met elkaar dansten
in woorden en gedachten, in cafés en op terrassen
zag ik dwars door al die lagen
hun wonden vonken
als vlammen onder hun jassen