• door Peter Swanborn •
De gedichten ‘Vorm’, ‘Benzo’, ‘Bijgeloof’, ‘Als’ en ‘Simpel rondeel’ van Peter Swanborn verschenen in Liter 114. De auteur is dichter, schrijver en poëziedocent. Zijn laatstverschenen titel is de roman Onder het Luchtspoor (2022). Hieronder vindt u drie van de vijf genoemde gedichten.
Vorm
Leg ik mijn oor op een spoor,
deels bedolven onder klinkers
en staal, neergesmeten hinder
om niet te doorgronden dit oord
van spiegeldromen, toegangspoort
tot een wereld waar onverminderd
alles wat heel en één is, versplintert.
Leg ik mijn oor op een dood spoor,
ik hoor een meerstemmig koor
vals zingen in gebroken zinnen,
te verstaan niet één levend woord.
En toch: om in chaos vorm te vinden
leg ik mijn oor op dit verborgen spoor.
Bijgeloof
Voor de wet is er enkel leven of dood,
iets tussenin bestaat niet. Zeker weten.
Er is west, er is oost, lengte en breedte,
donker en licht, adem- en gewetensnood.
Kan je het volgen? Let je op? Ik mis je zo.
We hebben rond de tafel gezeten. Twee
agenten hebben een verslag geschreven.
Voor de wet is een mens levend of dood.
Ik weet beter. Is winters’ morgenrood niet
eerder waterig blauw? Tintelt de ijle ether
niet van smekende stemmen? Bijgeloof
noemt de wet mijn zeker weten. Nee,
echt, er is meer dan leven en dood.
Simpel rondeel
Je hebt gelijk: ik drink omdat ik niet kan slapen
en ik slaap niet omdat ik liever drink. Een mens
moet wat voordat hij naar de bodem zinkt,
vóórdat de sluwe hem in de nacht komt halen
de valse, gemene die neemt zonder te vragen
als een dief die ongemerkt binnendringt
in je hart, draden knipt, verkeerd verbindt.
Het is waar: ik drink omdat ik niet kan slapen
en de drank, die trouwe, zorgeloze vriend, zingt
vals zijn dronkemanslied, niet om te behagen,
niet om te verdoven, maar om de herinnering
aan te scherpen die mij ’s nachts doet waken.
Ik geef toe: ik slaap niet omdat ik uit liefde drink.