• door Marijke Hanegraaf •
Dit gedicht verscheen in Liter 113. Marijke Hanegraaf (1946) is dichter. Ze publiceerde bij De Arbeiderspers vijf dichtbundels, waarvan de laatste, Bestaansbegeerte, in 2022.
Het kraantje van de wasmachine
Het lekt, zegt hij, laat mij maar even, loopt al
naar het schuurtje voor zijn gereedschapskist
alsof hij daar vindt wat ontbreekt.
Die man van makkelijk toezeggen met ogen zoek.
Je ziet hem prutsen hij weet niet wat hij doen moet.
En dat jij dan sussend zegt geeft niet
ik vraag wel even iemand. Het valt niet goed
bij hem. Omzichtig ploeg je door achterdocht
kijkt van opzij je vreemde aan
hij ook met zijn vertrouwde zinnen
waarop niet meer te bouwen valt,
gehechtheid is een moeizaam oord.
Je onmacht klotst tegen de zijne, zo’n kloof
ontstaan door wat verdween.
Je kent geen taal die goed kan praten.