Vandaag is het nieuwe boek Afscheid van de handkus van Benno Barnard verschenen. Tegelijk zijn er in dit boek twee boeken verschenen. Het boek verenigt een dagboek en een roman. De ene cover meldt: Barnard wil laten zien dat ‘fictie en non-fictie onlosmakelijk verbonden zijn’. Wat de auteur doet is herinneringen en ontmoetingen uit het dagboek enigszins mysterieus een weg laten vinden naar de roman, zonder dat hij zich dat ten volle bewust is.

In de nieuwe Barnard valt voor de vele liefhebbers weer veel te smullen.
Als amuse bieden we graag:

‘De hoeksteen van de samenleving verscheen in de vorm van Sandro en Marie, gevolgd door hun drie kuikens, zes, negen en elf jaar oud. Ze huurden hier een paar dagen kamers, op de terugweg naar hun huis in Lyon. Hij: Venetiaan van oorsprong, balletdanser, Tintoretto had hem voor zijn Christus kunnen gebruiken. Zij: geboren Lyonaise, actrice maar thans werkzaam op een school voor dove kinderen, haar gezicht een weergave van de idee Vreugde. De kinderen druk zonder vermoeiend te zijn, tekenend, lezend, gesprekken voerend met elkaar en de volwassenen, geen telefoon te bespeuren; het oudste meisje, Ester, een ongeschilderd, onbezongen mythisch wezentje.’

Uiteraard beveelt de redactie van Liter dit nieuwe boek van ‘landjonker’ Benno Barnard van harte aan en feliciteert zij haar gastschrijver 2016 eveneens van harte.

Benno Barnard, Afscheid van de handkus. Atlas Contact 2023, 464 blz., 27,50